Polacy na Mini Baja

Polscy studenci byli pierwszą ekipą z kontynentu europejskiego w ponad dwudziestoletniej historii zawodów. Dodatkowo polski zespół był pierwszą tak nieliczną, bo dwuosobową drużyną biorącą udział w konkursie (inne liczyły od 6 do 22 osób). Przygotowania do startu w zawodach trwały ponad 2 lata. Dzięki zaangażowaniu Politechniki Warszawskiej a w szczególności Wydziału SiMR, sponsorów oraz sympatyków projektu możliwa była realizacja całego przedsięwzięcia w bieżącym roku. Ekipa wystawiła pojazd o nazwie MAPOTER.

Zawody Mini Baja polegają na zaprojektowaniu, zbudowaniu oraz przetestowaniu małego pojazdu terenowego. Regulamin konkursu narzuca wiele parametrów konstrukcyjnych samochodu, wśród których można wymienić: typ silnika, maksymalne wielkości obrysu poziomego pojazdu, rodzaj stosowanych połączeń śrubowych itp.

Zakres dopuszczalnych przeróbek silnika sprowadza się praktycznie do zmian związanych z jego montażem w pojeździe oraz osprzętem. Niedopuszczalne są jakiekolwiek ingerencje w jednostkę napędową, które wpływałyby na przebieg charakterystyk zewnętrznych.

Bardzo silny nacisk kładziony jest na bezpieczeństwo kierowcy jak i osób biorących udział w zawodach. Definiuje się np. wymagania jakie musi spełniać główny układ hamulcowy, to jest minimalna droga hamowania pojazdu z maksymalnej prędkości uzyskanej na specjalnym odcinku pomiarowym. Ponadto stawia się wymagania natury ekonomicznej i technologicznej wykonania pojazdu w przypadku produkcji średnioseryjnej. Regulamin zakłada maksymalny koszt wykonania pojedynczego egzemplarza samochodu, skalkulowany przy założeniu określonej wielkości produkcji przypadającej na jeden rok pracy.

Zawody trwały trzy dni i odbywały się na terenach Brigham Young University oraz w pobliskim kamieniołomie. Pierwszy dzień poświęcony jest ocenie statycznej pojazdu. Każda drużyna zobowiązana była do wykonania i przesłania dokumentacji projektu do określonego terminu. Na jej podstawie oraz po inspekcji pojazdów sędziowie przyznają punkty stosując następujące kryteria: projekt inżynierski, prezentacja sprzedaży, bezpieczeństwo, koszty.

Polska ekipa największą ilość punktów uzyskała w prezentacji sprzedaży - została sklasyfikowana na 27 pozycji. Podczas wystawy konkursowej MAPOTER wyróżniał się spośród innych pojazdów niekonwencjonalnymi rozwiązaniami oraz zwartą budową. Za ciekawe rozwiązania uznane zostały konstrukcje układu napędowego (półsekwencyjna skrzynia biegów) oraz wodzikowego układu kierowniczego.

Konstrukcja MAPOTERA opiera się na przestrzennej ramie nośnej stanowiącej jednocześnie klatkę bezpieczeństwa kierowcy. Ramownica wykonana jest ze stali o podwyższonych własnościach wytrzymałościowych. Pojazd napędzany jest 4 suwowym silnikiem INTEK firmy Briggs& Stratton o mocy 10 koni mechanicznych. Regulamin konkursu nakazuje wszystkim zespołom użycie tego właśnie silnika, zabraniając jednocześnie przeróbek wpływających na jego charakterystykę zewnętrzną. Moment napędowy przekazywany jest przez 5 biegową półsekwencyjną skrzynie biegów oraz przekładnie łańcuchową na blokowalny mechanizm różnicowy osi tylnej. Przednie zawieszenie składa się z dwóch wahaczy poprzecznych, natomiast tylne jest skonstruowane w postaci pojedynczych wahaczy skośnych. Układ taki, razem z centralnie położonym środkiem masy zapewnił neutralną charakterystykę prowadzenia pojazdu. Układ kierowniczy został zbudowany jako wodzikowy z kierownicą typu handybar. Hamulce tarczowe działają indywidualnie na każde koło przednie oraz na centralnie na oś tylną. Pojazd wykonano na Wydziale Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej.

Sponsorzy projektu to Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych, Fundacja Rozwoju Pojazdów i Maszyn Roboczych, Rucker Polska, Brigss&Stratton, Yamaha, Schenker, Castrol, LOT, Auto Moto Serwis, Complex.