Trzy wymiary adrenaliny: ziemia

Red Bull Racing to stosunkowo młody team w świecie Formuły 1. W listopadzie 2004 roku firma Red Bull przejęła zespół Jaguara i na jego bazie zbudowała własny, który zadebiutował na torach wyścigowych w 2005 roku. W pierwszym roku startów stajnia używał odziedziczonych od Forda (w którego rękach znajdował się Jaguar) silników Coswortha, by w następnym sezonie zastosować motor Ferrari.

W obecnym cyklu Grand Prix zespół Red Bull Racing używa jednostki napędowej Renault. Z uwagi na ich gigantyczną moc i zastosowanie w nadwoziu futurystycznych kompozytowych spoilerów i deflektorów, współczesnym bolidom Formuły 1 bliżej do wojskowych odrzutowców, aniżeli do tradycyjnych samochodów. Pomimo ustanowionych przez FIA (Międzynarodowa Federacja Samochodowa) ograniczeń, które dotyczą prac rozwojowych nad jednostkami napędowymi i ograniczeniu ich mocy ze względu na m.in. bezpieczeństwo, wciąż imponują osiągami.

Silnik jaki posiada zespół Red Bull Racing można wkręcić na około 19 000 obrotów na minutę. Dla porównania, samochody poruszające się po naszych ulicach osiągają maksymalne obroty na poziomie około 5000 - 6000 obrotów na minutę. Podwozie bolidu zbudowane jest z kompozytów. Główną częścią skorupowej konstrukcji nośnej jest zamontowany z tyłu widlasty silnik. Kokpit kierowcy wykonano z wytrzymałych włókien węglowych tworzących tzw. monococ (nazywany również komorą bezpieczeństwa lub komorą przetrwania) chroniący kierowcę przed skutkami wypadków. Dodatkowo w ostatnich latach burty kokpitu wzmocniono i podniesiono w celu lepszego zabezpieczenia głowy pilota przed ewentualnymi odłamkami z rozbitego samochodu.

Osiągi:

Przyspieszenie: 0-96 km/h (0-60 mph) w 2,3 sekundy

0-160 km/h (0-100 mph) w 3,6 sekundy

0-160-0 km/h w 6,6 sekundy

Maksymalna prędkość: w zależności od toru 300-360km/h