Coś o polskich motocyklach!
Cześć. A może by tak coś o polskich motocyklach zabytkowych? Największym a zarazem najświetniejszym motocyklem powojennym montowanym w Polsce był JUNAK produkowany od roku 1957 do 1965 w SFM (Szczecińskiej Fabryce Motocykli). Silnik górnozaworowy, 350ccm, 21KM. Wzorowany był na motocyklach angielskich min. Triumph, początkowo w modelu M-07 montowane były angielskie gaźniki-Amal.
Początkowo Junak miał mieć 500ccm, ale bracia zza wschodniej granicy nie dopuścili do tego i w rezultacie zostało tylko owe 350ccm z 500ccm. Początkowo produkowany był model M-07, który charakteryzował się węższymi piastami kół, tzw. półbębny, klasyczną lampą przednią, płytkimi błotnikami, tłumikiem a\'la Triumph, większym zbiornikiem paliwa, częściową osłoną łańcucha napedowego i kilkoma innymi elementami. Następnie produkowany był tzw. model przejściowy (pomiędzy M-07 a M-10) oraz model B20 (trójkołowiec ze skrzynią transportową).
Najbardziej popularnym modelem jest M-10, chociaż ostatnimi czasy spotkać można coraz mniej oryginalnych egzemplarzy. Nowy Junak w roku ok. 1965 kosztował 25 000 złotych. Głównymi wadami Junaka jest wadliwa prądnica umieszczona w bloku silnika (brak chłodzenia=palenie), zalewana olejem. Rezultatem jest brak ładowania i zarazem świateł (z tego powodu otrzymałem mnustwo mandatów, najwyższy w roku 1996 - 200 PLN, ale zabawa była przednia). Wycieki oleju z bloku silnika także nie były żadkością w tamtych czasach, dzisiaj pełna gama silikonów uszczelniających załatwia sprawę. Ale pomimo wszystko jest to maszyna z charakterem (tzw. polski Harley ze Szczecina). Na swoim Junaku M-10 zrobiłem mnustwo kilometrów i przeżyłem najwspanialsze chwile (rozczulonko), i niechwaląc się na ostatnim zlocie Harley\'a w Warszawie otrzymałem nagrodę za najładniejszy zabytek na zlocie. Pozdrawiam Tobiasz
